Yüz yüze konuşmak veya mesajla emoji göndermek… İnsanlar iletişim kurmayı sever. Diğer insanlarla konuşma yeteneği, hem bireyler hem de genel olarak toplum için en temel becerilerden biridir. Günlük hayatımızda bu kadar önemli bir rol oynadığı için, ebeveynlerin iletişim kurmakta zorluk çeken bir çocuk için endişelenmesi normaldir, bu nedenle bu blogda konuşmanın sosyal ve duygusal gelişimimizi nasıl etkilediğine bakacağız.

Sosyal

Çok küçük bir çocukta konuşma ve dil problemlerini gözden kaçırmak kolay olabilir, ancak neye bakacağınızı biliyorsanız, olası problemleri de tespit etmek mümkündür. 6 ve 18 ay arasında, çocuğunuz kasıtlı olarak başkalarıyla etkileşime girmeli, kelimeleri daha iyi anlamalı ("dede" veya "anne" gibi) ve ilk birkaç kelimesini söylemeye başlamalıdır. Durum böyle değilse, çocuğun otizm veya Gelişimsel Dil Bozukluğu gibi bir rahatsızlığı olduğunun bir işareti olabilir. Böyle durumlarda çocuğun alıcı dil yaşını tespit etmek için Peabody Resim-Kelime Tanıma Testi ve gelişimsel düzeyini değerlendirmek için AGTE (Ankara Gelişim Tarama Envanteri) gibi değerlendirme araçları kullanılır.

Gelişimsel Dil Bozukluğu, doğumdan itibaren mevcut olacak ve fiziksel bir nedeni olmayan bir hastalıktır. Sebep ne olursa olsun, başkalarıyla iletişim kuramama çocuğun içine kapanık olmasına neden olabilir. İnsanlar sosyal yaratıklardır, ancak sosyal etkileşim, bize başkalarıyla nasıl etkileşim kuracağımızı öğrettikleri için, biçimlendirici yıllarımızda özellikle önemlidir. Sosyal etkileşim olmadan güzelce oynamayı, ödün vermeyi, affetmeyi, kendimizi savunmayı veya fikir alışverişinde bulunmayı öğrenemeyiz. Bir çocuğun durumu ne kadar uzun süre tedavi edilmezse, bu değerli dersleri öğrenmeleri o kadar zor olacaktır.

Duygu

Duygular son derece karmaşık bir kavramdır ve bu nedenle dil, onların arasında gezinmemize yardımcı olmak için son derece yararlıdır. Bir çocuğun konuşma ve dil anlayışının sınırlı olması, yalnızca duygularını başkalarına ifade etme yeteneklerini değil, aynı zamanda onları içsel olarak anlama yeteneklerini de sınırlar.

Konuşma probleminin doğası genellikle çocuğun karşılaşacağı zorlukları belirleyecektir. Örneğin kekeleyen bir çocuk tam olarak ne söylemek istediğini bilir, ancak çoğu kez sözcükleri söyleyemez. Bu, çocuğun utangaç, içine kapanık ve sessiz olmasına neden olabilecek alay konusu olabilir. Uluslararası Akıcılık Birliği başkanı ve Dil Konuşma Terapisti Kurt Eggers’a göre çocuklar bilişsel, duygusal ve davranışsal düzeylerde anlaşılmalı ve desteklenmelidir. Gelişimsel Dil Bozukluğu olan bir çocuk ise kafasında kelimelere dökemeyeceği bir fikir olabilir ve diğer insanların ne söylemeye çalıştığını anlamakta güçlük çekebilir. Bu oldukça sinir bozucu olabilir ve çocuğun çabuk sinirlenmesine, öfkelenmesine ve başkalarından uzaklaşmasına neden olabilir.

Öz Düzenleme

20. yüzyılın sonunda gelişim psikoloğu Lev Vygotsky, çocukken oynadığımızda hepimizin iç sesimizi geliştirdiğimizi teorileştirdi. Tuvalete zamanında gitmek ve insanlara bağırmamak gibi öz düzenlemeyi bu ses aracılığıyla öğreniyoruz. Ebeveynlerimiz veya diğer çocuklar olsun başkalarını gözlemledikçe, sadece kelimeleri değil aynı zamanda düşünce süreçlerini de öğreniriz. Bu teori, herhangi bir konuyu erkenden ele almanın önemini vurgulamaktadır çünkü bunu yapmamak, çocuğu sınırlı dil ve öz düzenleme becerilerine sahip bırakabilir. Ne yazık ki, bu iki sorun birbirini besliyor, çünkü kolayca hüsrana uğrayan veya sınırlı iletişim yeteneklerine sahip bir çocuk, diğer çocuklardan uzak durma olasılığı daha yüksek olduğundan, yeni kelimeler öğrenmelerini veya başkalarıyla iletişim kurması da zorlaşıyor.

Çocuğunuzu düşünürken tüm bunlar kulağa oldukça korkutucu gelebilir, ancak her tür konuşma ve dil problemi için evde de yapılabilecek farklı uygulamalar vardır. Önemli olan konuyu erkenden ele almaktır. Çocuğunuzun bir konuşma veya dil sorunu olduğunu düşünüyorsanız, lütfen bir dil ve konuşma terapistinden destek alınız.

Kaynakça: https://www.spectrumspeech.ie/blog/impact-speech-on-social-emotional-development